Enamorada wita!

Manterola

No niestety w kazdej szkole znajda sie lepsze i gorsze osoby, i mowie tu zarowno o uczniach jak i nauczycielach.
Pamietam czasy gdy mialam praktyki w pewnym liceum - ogolnie bylo fajnie, ale w jednej klasie trafilam na beznadziejnego kolesia, ktory psul atmosfere w calej grupie. Nie wiem po co chodzil na te lekcje, bo otwarcie mowil: "mnie to nie interesuje i nie chce sie tego uczyc" i robil wszytko zeby przeszkadzac. Nie dawalam sobie z nim rady Rolling Eyes

I za kazdym razem gdy mialam lekcje z jego klasa to mialam ochote wyjsc ze szkoly i nie wracac, tracilam caly entuzjazm. A uczylam tam tylko miesiac. Moge wiec wyobrazic sobie nauczycieli ktorzy maja do czynienia z takimi typkami przez caly rok.

enamorada

Hmm, nie bardzo wiedziałam, gdzie napisać, więc mój własny temat wydał mi się najodpowiedniejszy. Chciałam przeprosić za chyba najdłuższą nieobecność na forum w ciągu całych 9 lat, od kiedy tutaj jestem. Nie wiem, czy ktoś zagląda czasami na mojego bloga, (którego prawdę mówiąc też ciągle zaniedbuję), bo tam tłumaczyłam jakiś czas temu jeden z powodów mojej nieobecności.
[link widoczny dla zalogowanych]
Ale to jest tylko część prawdy Wink

Druga część jest znacznie bardziej prosta i prozaiczna - po prostu jestem tragicznie leniwa i po pracy nie miałam ochoty na żaden wysiłek, ani fizyczny, ani intelektualny, przez co zaniedbałam nawet własne zainteresowania. Nie wyobrażacie sobie nawet, ile książek i gazet czeka wciąż na to, kiedy je w końcu przeczytam Rolling Eyes

Moja praca nie wymaga wielkiego wysiłku intelektualnego, z resztą nigdy nie ciągnęło mnie do takiej pracy, która zaprzątałaby mój umysł nieistotnymi rzeczami i nie pozwalała należycie skupić się nad tym, co dla mnie ważne. A może jednak wcale nie jest to takie proste? Ta praca pojawiła się dokładnie w tym momencie, w którym najbardziej jej potrzebowałam (jak wiele innych "przypadkowych" rzeczy w moim życiu). Kiedy zaczynałam tą pracę byłam w niezbyt dobrym stanie emocjonalnym, konkretnie miałam najgorszy i najdłuższy stan depresyjny od 2014 roku. Towarzyszyło mi uczucie kompletnego zmęczenia całym tym światem, jego problemami, wszystkim tym, w czym do tej pory mocno siedziałam. Stwierdziłam, że... posiadam zbyt dużo wiedzy. Niewiedza wydała mi się wtedy największym błogosławieństwem, jakie może istnieć. Można powiedzieć, że nastąpiło wtedy coś w rodzaju kolejnego przełomu w moim życiu. Przynajmniej 3 razy w życiu miałam taki moment, w którym dokonywałam pewnego przewartościowania niektórych rzeczy, mojego spojrzenia na świat. Potrzebowałam ucieczki od tego wszystkiego, od natłoku informacji docierających każdego dnia i to informacji zazwyczaj złych, bo widziałam, do jakiego stanu mnie to doprowadziło. Nie chciałam żadnych nowych informacji, przestałam oglądać TV, przez pewien czas w ogóle nie wchodziłam na facebooka, w radiu starałam się słuchać wyłącznie muzyki. Praca mi w tym bardzo pomogła, bo mogłam zająć umysł rzeczami kompletnie neutralnymi i mieć mniej czasu wolnego na rozmyślania. Tamten stan depresyjny zakończył się już wiele miesięcy temu, ale to, co się zmieniło, pozostało. Może nie unikam już panicznie informacji ze świata, bo nadal lubię wiedzieć, co się dzieje (dobra, chęć wiedzy zawsze zwycięża u mnie ze wszystkim, nawet z najgorszymi fobiami Razz

), ale nie zaprzątam sobie już tak mocno tym wszystkim głowy. "Deja ir lo que no puedes cambiar", jak to śpiewała w jednej ze swoich piosenek Chenoa Smile

Oczywiście w ramach swoich możliwości staram się dokładać jakąś cegiełkę do zmiany świata na lepsze. Ale z drugiej strony nie biorę już tak mocno do siebie tego, że jakieś rzeczy nadal nie wyglądają tak, jakbym tego chciała. Wiem, że ja coś z swoim malutkim zakresie robię, ale nie mam większego wpływu na to, co robi reszta ludzi. Pewnych ludzi można w pewnych kwestiach uświadomić, ale problem tkwi w tym, że większość ludzi tego nie chce, bo boi się wprowadzać jakiekolwiek zmiany w swoim życiu, choćby to były zmiany tak maleńkie jak zaprzestanie jedzenia mięsa czy unikanie oleju palmowego. Czasem o tym wspominam, ale to decyzja innych, co z tymi informacjami zrobią. Ja mam czyste sumienie i tego się teraz trzymam Smile

A nikomu nie zamierzam nic na siłę narzucać, bo nie tędy droga Smile

Zazwyczaj przynosi to zupełnie inne efekty, im bardziej się coś komuś narzuca, tym bardziej ta osoba jest na "nie". Przynajmniej u mnie tak to działa Razz

Dobra, ale jak to wszystko ma się do mojej nieobecności na forum? Tutaj też poruszaliśmy te wszystkie trudne tematy, od których w pewnym momencie zaczęło mnie odrzucać. Zwyczajnie nie miałam ochoty ani siły angażować się w żadne poważne dyskusje. I nie jest to absolutnie nic osobistego, bo jesteście fantastycznymi osobami, z którymi zawsze uwielbiam pisać Smile

Miedzy innymi właśnie dlatego nie chciałam pisać nic od niechcenia, "na odwal". To po prostu "zmęczenie materiału", chęć oderwania się na jakiś czas. Wyszła mi ta wypowiedź jak zwykle o wiele dłuższa, niż planowałam Smile

Ale uznałam, że jakieś słowa wyjaśnienia mojego zniknięcia na parę miesięcy się należą.

Suerte

Cieszę się, że wróciłaś na forum. Very Happy

Wydaje mi się, że pogłębianie swojej wiedzy zawsze wiąże się z jakimiś zmianami, choć moim zdaniem lepsze to niż ciągłe tkwienie w martwym punkcie. Dobrze, gdy człowiek przez całe życie się rozwija i pogłębia swoją wiedzę. Najgorzej, gdy ktoś w pewnym momencie zaczyna uznawać, że jest wszechwiedzący i postanawia w ogóle się nie rozwijać, uważając, że jest na tyle doskonały, że już żadna wiedza nie jest mu potrzebna. To doprowadza do ignorancji. Szczególnie to widać wśród polityków. Szkoda, że tacy ludzie zajmują wysokie stanowiska...
Nie dziwię Ci się, że przytłoczył Cię nadmiar złych informacji przekazywanych przez media, też czasem mam ochotę odciąć się od tego i uciec gdzieś daleko.

enamorada

Suerte

Ta historia jest straszna, a najgorsze jest to, że takie osoby jak ten mężczyzna wyrządzą jeszcze wiele krzywd innym. Sad

Najgorzej gdy takiemu człowiekowi wszyscy ustępują, wtedy czuje się bezkarny i tym bardziej się nie zmieni. Musiałby naprawdę mocno spaść na ziemię, choć nie wiem, czy dla takich jest jeszcze jakaś szansa. Zauważyłam, że właśnie wszechwidzący ludzie to zazwyczaj despoci mający problemy z własną osobowością. Dla mnie takie zachowanie to przejaw kumulowanego strachu - na zewnątrz gruba skorupa, a pod spodem niepewny siebie tchórz. Traktowanie tych dziewczyn przez niego też o tym świadczy. Upokarzanie i tłamszenie drugiej osoby to dla niego idealna taktyka - ma kogoś, na kim może się wyżywać i stale pokazywać swoją wyższość. Mam nadzieję, że jego dziewczyna w porę się opamięta i jak nie sama, to z pomocą odpowiednich osób uwolni się od tego toksycznego człowieka.

enamorada

Myślę, że to sposób na podbudowanie niskiej samooceny, osoby akceptujące siebie nie czują potrzeby wyżywania się na innych i ich krzywdzenia... Ja życzę im obojgu jakiegoś otrzeźwienia, zwłaszcza tej dziewczynie, którą jak jeszcze była w Polsce wiele osób próbowało wyciągnąć z tej relacji, ale ona zdawała się być kompletnie głucha i ślepa na wszystko. Z resztą często się tak dzieje, że ofiary przemocy są tak zaślepione, że nie dostrzegają powagi sytuacji, wierząc głupio, że wszystko się zmieni. Nie znam ani jednej takiej historii, w której sprawca przemocy nagle stałby się cudownym i kochającym partnerem Rolling Eyes

Jeszcze wyjechała z nim za granicę, gdzie nie ma nikogo, kto w razie czego mógłby jej pomóc. Najlepsze jest to, że ona nigdy nie dała sobie w kaszę dmuchać, swojemu byłemu chłopakowi wiele razy zarzucała, że ją ogranicza i robiła swoje, a jemu dała się tak omotać, że nagle teraz nic jej nie przeszkadza Rolling Eyes

Musi być niezły manipulant z niego. Eh, jemu też życzę, żeby w końcu zrozumiał, że krzywdzenie ludzi do niczego dobrego go nie zaprowadzi i żeby naprawdę zaczął nad sobą pracować i zmieniać się na lepsze, a nie tylko deklarować wszystkim wokół, jaki to on jest wspaniały, wyjątkowy i super uduchowiony Rolling Eyes

Bo to, co mówi, jak na razie w ogóle nie pokrywa się z rzeczywistością. Nie wiem sama, czy on naprawdę w tą swoją wspaniałość wierzy, czy to tylko maska, jaką próbuje omamić innych.