Merengue

enamorada

Merengue jest tańcem pochodzącym z Dominikany. Stało się bardzo popularne w 1850 roku i miało wielu zwolenników jak również przeciwników. Arystokracja przez długi czas nie umiała zaakceptować tego stylu tanecznego ze względu na jego związek z muzyką afrykańską. Muzyka jaka towarzyszyła temu tańcu zawierała wulgarne i bardzo sprośne teksty piosenek. Prawdziwe merengue, które przetrwało w rejonach wiejskich szybko usunęło w cień inne tańce wymagające od tancerzy dużego wysiłku umysłowego i fizycznego. Sytuacja tego tańca zaczęła się trochę zmieniać w 1930 roku w momencie, gdy ta muzyka została wykorzystana w kampanii wyborczej przez jednego z przywódców. Całkowity natomiast przełom i uznanie taniec zdobył, gdy został skomponowany przez muzyka specjalnie do merengue utwór „Compadre Pedro Juan” z nienagannym, przyzwoitym tekstem. Bardzo szybko ten taniec zaczął się rozprzestrzeniać i przekształcać, aż powstały dwa style: merengue ludowe i merengue salonowe. Merengue charakteryzuje ostry, wręcz natarczywy rytm oraz idealny ruch bioder. W prawidłowo zatańczonym merengue stopy nie powinny odrywać się od podłogi i prawie w ogóle nie powinny się przesuwać a cała uwaga musi się skupiać na ruchach bioder. Kroki są bardzo proste a taniec dodatkowo powinien być wzbogacony wyrazistymi ruchami rąk w parze doskonale skoordynowanymi z namiętnymi ruchami bioder. Jest tańcem, w którym można się doskonale bawić a nie męczyć za bardzo. Bardzo łatwy a zarazem bardzo interesujący w nauce taniec.